Harm FeijerDe vorige keer heb ik de afstandsbediening van de tv genoemd als voorbeeld van zaken die een kind niet mag aanraken of gebruiken. De gemakkelijkste manier om zoiets op te lossen is op zoek gaan naar een oude afstandsbediening. Vaak hebben we er nog wel 1 is huis of de tweedehandssites biedt de oplossing. Het is de moeite waard om te proberen. Je zult versteld staan hoeveel voldoening het geeft om te zien hoe een kind dan nieuwe dingen ontdekt.
Eigenlijk ging het de vorige keer over het woord: NEE. Of de afgeleiden daarvan zoal: niet doen; hou op; laat dat en ga zo maar door. Maar als je die termen niet meer mag gebruiken wat moet je dan. Je wilt toch duidelijkmaken dat er dingen zijn die niet kunnen.
In het kinderdagverblijf was het woord nee verboden en ook de afgeleiden daarvan. Wij gebruikten de term: Wil je dat niet doen. Een geweldig alternatie omdat je aan die term vervolgzinnetjes kunt toevoegen. Als het ene kind een ander kind slaat zeg je bij voorbeeld: Wil je dat niet doen want je doet hem/haar pijn. Het is niet onwaarschijnlijk dat er toch een volgende klap valt. In dat geval is het tijd voor voor actie van de volwassene. Zonder boos te worden kunnen we tegen het slaande kind zeggen: jij laat mij zien dat je niet met hem/ haar kunt spelen. Je mag even iets anders doen. Daarmee laten we het kind zien dat gedrag consequenties heeft. Daarover de volgende keer meer.
